Idyllisch beeld 's van op Jaw Jaw
Hoi hoi,
Zondag
Het is zover, stage in het binnenland is eindelijk aangebroken.
Om 6u ging mijn wekker, want ik moest tegen 7u klaarstaan. Taxi Robbie zou ons komen halen en ons naar het CPI voeren. Op het CPI moesten alle leerlingen verzamelen die meegingen. We waren met een 80 tal studenten.
Toen we op het CPI aankwamen moesten we nog lang wachten op de vrachtwagen van het leger. Daar moesten alle onze tassen en ander materiaal op.
We kregen al een lange preek van de verantwoordelijken hoe we een rij moesten maken om alles zo vlug mogelijk in te laden.
Wanneer de vrachtwagen was aangekomen konden we beginnen. Het inladen ging nog redelijk vlot. Toen we dachten dat we in de bussen mochten werd er ons nog gezegd dat we een gebed moesten doen met z'n allen.
Ik moet zeggen dat had wel nog zijn charmes :), zo met iedereen samen bidden en zingen.
Na het gebed werd ons ook gezegd dat we niet zomaar in de bussen mochten maar per klas. Dit was een hele rompslomp aangezien wij met z'n 7 samen wouden zitten en geen plaatsen meer genoeg waren enz. Maar gelukkig hebben we dan toch nog plaatsen gevonden met ons 4.
Toen begonnen we aan een busrit van 4u. Ik moet zeggen he waren geen gemakkelijke bussen en het was daar veel te warm op. Ik werd na een tijdje ook al wagen ziek en moest wisselen met een studente.
Onder de baan zijn we wel enkele keren gestopt om te plassen, eten te kopen en gewoon een frisse lucht te happen.
Achter zo lang in de bus te zitten waren we aangekomen op Atjonie. Daar moesten we weer wachten tot de vrachtauto was aangekomen om die uit te laden en weer in te laden op de bootjes.
Ik heb ondertussen dan mijn middag eten gegeten en tegen dan kon ik weer helpen in en uit laden.
We zijn dan rond 19u op ons bestemming Jaw Jaw aangekomen. We kregen ook daar weer te maken met kleine problemen. We hadden geen kamer samen, niemand wou verhuizen, niemand deed moeite om ons erbij te nemen. Ik was daar echt van verschoten, zo gastvrij waren ze die dag toch niet.
We hebben natuurlijk niet over ons heen laten lopen en zijn dan zelf beginnen regelen zodat we toch met z'n 7 op 1 kamer konden slapen. Het was krap maar toch gezellig :) .
We hebben onze bedden geïnstalleerd en zijn dan gaan slapen, want het was echt een lange, vermoeiende dag.
Maandag
Vandaag gingen we voor het eerst naar onze stagescholen. Om 5u30 ging onze wekker want tegen 7u vertrokken we met de boot.
Julie en ik zaten samen op Pokigron. Dat was ongeveer 0.30 min van Jaw Jaw.
We vaarden langs een prachtige, groene omgeving. Toen we op die school aankwamen maakten we kennis met de directeur en met de andere leerkrachten.
Er zaten 200 kinderen op dat schooltje, dat was wel veel als je zag hoe groot de school maar was. Toch viel het goed mee qua drukte in de klassen.
Ik stond bij juf Nicoll in de 3de kleuterklas. Er zaten 19 kleuters. De meeste kinderen verstonden geen Nederlands enkel Saramakaans. De juf zelf moest alles ook met handen en voeten uitleggen aangezien ze hun moedertaal niet kon praten.
Juf Nicoll is echt een super lieve juf, ze is heel begaan met haar kinderen en doet alles in teken van de kinderen. Zij zelf komt uit stad en woont in de week in het binnenland. In het weekend gaat ze wel terug naar de stad. Ze vertelde mij dat het echt vermoeiend was voor leerkrachten in het binnenland omdat de reis van stad naar binnenland echt lang duurt.
Vandaag heb ik ook vooral geobserveerd en kennis gemaakt met de kinderen. Ik heb ook enkele activiteiten gedaan en het lukte wel.
Kleuterafdeling had vroeger gedaan met school. Zo zijn wij dan een wandelingetje gaan maken in het dorp. Leuk om te zien, en met de lokale mensen te praten.
Na onze wandeling zijn we weer richting Jaw Jaw gegaan. We waren zo moe dat we in ons bed zijn gaan liggen. Iedereen is in slaap gevallen. Toen we wakker werden kregen we te horen dat er geen brood was geleverd die dag dus dat we ook geen avond eten hadden. Gelukkig waren we zo moet dat we gewoon verder hebben geslapen, wel met lege magen te verstaan. Ik kan je verzekeren dat dit geen prettig nieuws was.
Dinsdag
Vandaag ben ik opgestaan om 6u. Ik heb mij klaargemaakt om naar school te vertrekken. Iedere morgen is er hetzelfde ritueel: opstaan, tanden poetsen, kleren aantrekken, tas maken, zwemvest nemen en naar het ontbijt.
Alleen was het vandaag zo dat er geen ontbijt was, aangezien er gisteren geen brood was voor avondeten.
We hebben dan zo van die crackers gegeten met een tas chocomelk. En als 10uurtje op school hadden ze ons beloofd om broodjes te brengen. Dat hebben ze uiteindelijk ook gedaan.
Op school stond ik met een CPI studente samen. We maakten met de kleuters een paashaas, en vouwden mandjes. De kleuters beleefden daar veel plezier aan. We deden ook enkele spelletjes en zongen heel veel.
Zo was de voormiddag ook snel om. In de namiddag hebben we een uitstap gedaan naar nieuw Aurora= Zonsopgang.
Enkele van de CPI studenten gingen ook mee. Het was een leuk bezoek maar we waren met een te grote groep en daarom hebben wij ons hiervan losgemaakt en zijn enkel met de leerkracht op stap gegaan.
Dit was heel plezant, we konden met de mensen babbelen, kindjes knuffelen, mensen hun huis bekijken. We hebben er echt van genoten!
Als ons bezoek in het dorp afgelopen was zijn we teruggekeerd naar Jaw Jaw.
Vandaag kwamen mama en Norbert ook aan in Paramaribo. Spijtig dat ik hen niet kan ophalen!
'S avonds heb ik leren troef leren spelen. Eens je het spel door hebt is het wel leuk moet ik zeggen.
Na ons spel was het al redelijk laat en ben ik rustig gaan slapen, want de anderen sliepen al.
Woensdag
Deze morgen was het weer hetzelfde ritueel als de andere ochtenden. Behalve dat er vandaag wel broodjes waren en zelfs met choco. Toen we dat zagen waren we dol gelukkig en kon onze dag niet meer stuk, dachten we!
Op school verliep alles vlot. We hebben verder de Paashaas afgewerkt.
Ik heb vandaag ook verjaardags- kroontjes gemaakt. Er waren 3 kleuters jarig.
Juist voor de bel ging kregen alle kleuters een zakje popcorn en een bekertje frisdrank. Er wordt ook gezongen voor de jarige. Nadien mogen de jarigen met nog flessen en snoep naar alle andere klassen op school gaan om het te vieren!
Dit verjaardagsfeestje was dan ook een leuke afsluiter voor onze voorlaatste dag in het binnenland.
Toen we terug keerden zijn we nog eens in Atjonie gestopt. We moesten nog ijs gaan halen en ik maakte van de gelegenheid gebruik om valse haren te gaan kopen.
Ik zou in de namiddag mijn haren laten vlechten oor een medestudente.
Rond 14u zijn we aangekomen op Jaw Jaw. We hebben gegeten en daarna ben ik bij Leles gegaan. Zij zou mijn haren vlechten. Het was echt een schat van een meisje. Ze deed het vrij, en met heel veel zin. Ik heb daar een hele namiddag gezeten en veel plezier gemaakt met haar. Ik was dol blij dat ze mijn haren wilde doen. Want vele van de studenten wilden het niet doen!
Wanneer het klaar was wilde iedereen het zien, ze vonden het allemaal mooi. En ik zeker!
Ik dacht dat mijn dag niet meer stuk kon: 's morgens choco op de boterham en mijn haren gevlochten. Maar daar had ik even gemist.
Omdat het onze laatst avond was moesten we per groep/ klas iets voorbereiden. Julie en ik zaten samen in de groep. De leerlingen begonnen allemaal in Sranantongo tegen elkaar. Julie en ik vroegen om het gewoon in het Nederlands te zeggen zodat we mee konden praten. Maar dat waren ze niet van zin. Uiteindelijk werden we ook wat uitgesloten. Ik was het zo beu dat ik ben weg gegaan en Julie was ook mee.
Het was zo erg geworden dat uiteindelijk iedereen in betrokken is geraakt en de kleine ruzie escaleerde tot een grote bom. Uiteindelijk is het nog ''opgelost'' geraakt. Maar door deze avond was onze week echt niet aangenaam.
We hebben wel met ons groepje het beste van gemaakt en hebben ons nog zo met elkaar geamuseerd.
Donderdag
Laatste ochtend in Jaw Jaw.
Vandaag gingen we juist nog naar onze scholen om afscheid te nemen. Dit viel echt zwaar. De juffen begonnen te wenen, wij begonnen ook, enkele kinderen...
Melissa en ik hadden die paashaas met dat mandje aan elkaar gemaakt. Daar hadden we dan koekjes in gedaan voor de kleuters. Ze waren echt heel blij.
We hebben dan ook nog enkele groeps/klas foto's genomen als herinnering.
Het was een korte week in die scholen maar het was wel een leuke ervaring!
Eens terug hebben we nog meer dan 2u gewacht op?... niemand weet op wat. Uiteindelijk kwamen de bootjes aan en konden we weer via de slinger alles inladen op de bootjes en zo ook terug keren naar huis.
Wanneer we na weer een lange rit aankwamen op het CPI stond Jan ons op te wachten met het busje. We waren zo blij dat we hem zagen, en deden al gauw ons beklag tegen hem. Hij lachte gewoon met ons en tegelijk vond hij het ook wel erg.
In zijn busje met ''Summer time'' op de voorgrond was onze week al snel weer goed gemaakt.
We trokken dan richting de Hoogestraat. Nog nooit waren we zo blij geweest om terug thuis te zijn.
Mama en Norbert waren op mij aan het wachten. Ik was blij om hen te zien, maar ik heb niet lang met hun kunnen babbelen aangezien we uitgehongerd waren en naar de Burger King reden.
( Sorry mam)
Dat heeft ons wel gesmaakt moet ik zeggen. Na de Burger King zijn we nog met heel de groep iets gaan drinken bij mama en Norbert in de Zus en Zo. Het was wel heel gezellig.
We hebben ons weekend dan ook afgesloten door nog eens naar de Havana lounge te gaan.
Nog 2 dagen en het zit er op!
Tot morgen
Selome xxx
Zondag morgen; bij het inladen van de truck
Bezoek aan Nieuw Aurora
Elke morgen vertrekken naar school met de bootjes en reddingsvest!
Ik met een kindje van op Nieuw Aurora