Ola,
Zaterdag
Wat een reis!
25 uur op stap geweest om eindelijk toe te komen in Quito ( hoofdstad van Ecuador).
We zijn in Paramaribo vertrokken om 6u. We zijn geland in Port of Spain. Vanuit hier zijn we verder gevlogen naar Trinidad. Daar moesten we 10u wachten. We zijn dan een wandeling gaan maken in het centrum van deze stad. Het deed deugd om even buiten te gaan.
Het is een mooie stad, maar wat wel opviel is dat er heel veel klochaars leven.
Na onze frisse wandeling zijn we weer naar binnen gegaan en was het tijd om ons bagage in techecken.
We vlogen dan naar Panama en vanuit Panama naar Quito. De 2 laatste vluchten waren niet prettig. Er was onweer en veel turbulentie.
Na zo lang onder weg te zijn hebben we Quito toch bereikt. Daar stond ons een taxi te wachten vanuit het hotel waar we zouden logeren. Hij bracht ons naar ons hotel.
We kregen onmiddellijk ons kamers en konden al vlug gaan slapen.
Wij waren echt heel moe van die dag.
Zondag
Vandaag maakten we kennis met Ann. Zij is iemand die ook bij Protos werkt.
Bij het ontbijt maakte we verder kennis met haar en hebben we ook onze week schema eens kort overlopen met haar.
De financiële zaken werden dan ook onmiddellijk afgehandeld.
Zij bracht ons ook naar de bus. Want we moesten vandaag vanuit Quito naar Esmeraldas met de bus. Daar zouden we tot donderdag blijven.
Deze busrit duurt ongeveer 6u30 min.
Het was een grote, hoge, ruime bus.
Els had voor ons de voorste plaatsen geregeld zodat we alles goed konden zien en veel ruimte hadden.
We reden langs prachtige wegen, omgeven door palmbomen, rivieren , bergen, bruggen. Gewoon prachtig. Je kon je zeker niet vervelen tijdens de rit. Overal waar je keek was het telkens opnieuw waaw!!
Wat wel wat vervelend en ook raar is, is dat geen van ons 3-en Spaans kan. Dus wanneer we willen communiceren met de mensen is dit echt niet mogelijk.
Het is heel bizar en zeker ook omdat ik nu 2 maanden in Suriname heb geleefd waar iedereen mij begreep en omgekeerd.
Onverwacht waren we al in Esmeraldas. Daar kwam ons weer iemand ophalen en die bracht ons bij Pieda. Zij werkt ook voor Protos.
Met haar reden we naar ons Hostal Kennedy. Daar zouden we blijven tot donderdag.
We maakten nog enkele afspraken voor de volgende dag en namen afscheid.
Iedereen van ons keek uit naar een warme douche. Toen we gewassen waren zijn we nog op stap gegaan om iets te gaan eten.
Els stelde ons een Italiaans restaurant voor dicht in de buurt. Zij ging ook met haar kinderen daar heen. We hebben dan ben hen aangesloten. Het heeft ons allemaal gesmaakt.
Na het eten zijn we naar ons Hostal gestapt en richting ons bed. Want morgen hebben we al vroeg een officiële afspraak om al deels van de projecten te bezoeken.
Hasta manjana zou ik zo zeggen!
Prachtig gebouw in Trinidad
Norbert kiest wat hij wilt eten als ontbijt in Trinidad
Mama en ik voor de speciale gebouwen
Uitzicht op de dijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten