2 daagse naar Brownsberg

Op het onbewoond eiland

Hey,

Het is een tijdje geleden dat ik heb geschreven. Mijn laatste dagen zijn echt druk!

Dinsdag 20 maart

We vertrokken vandaag naar Brownsberg. Dit is een natuurpark.

Rond 8u30 zou Jan ons komen halen met het busje. Het werd dan Surinaamse tijd --> 9u.

Toen hij aankwam hebben we alles ingeladen en zijn we vertrokken voor 2uurtjes. Onderweg hebben we een stop gemaakt om te ontbijten.

Na het ontbijt zijn we doorgereden tot in het districht Brocopondo. Daar stond er een pick-up voor ons klaar om de berg op te rijden.

6 van ons gingen in de bak en ik zat voorin. Ik had een beetje schrik dat ik er ging uitvallen aangezien het een steile beklimming was.

We hebben ongeveer 1u naar boven gereden.

Toen we daar boven aankwamen kregen we ons middag eten: Een roti rol. Velen van ons hadden er echt geen zin in omdat we dit echt al vaak gegeten hebben. Dus zijn ze maar aan de zoetigheid begonnen zoals Sultana koeken... .

Boven stond ook onze gids Pentai op ons te wachten. Hij zou met ons naar de watervallen aan kijken. Brownsberg is bekend om zijn 2 grote watervallen: Leovallen en Irenevallen.

We zijn eerst begonnen met de wandeling naar de verste waterval. De Irenewaterval. Het was bloedheet op dat moment, dus ik ka je verzekeren wij waren echt kapot toen we daar aankwamen. Gelukkig konden we ons onder de val verfrissen.

Wanneer we ongeveer een 1uurtje of zo beneden waren, klommen we weer naar boven richting de Leovallen. Op weg naar boven kregen het enkele moeilijk. Op de splitsing zijn ze dan ook wat gaan uitrusten en is de rest verder gegaan naar de andere waterval. Die was kleiner maar zeker even mooi. Daar hebben we ook even gerust en genoten van de stilte en de mooie natuur.

Toen we weer vol energie zaten zijn we verder gegaan. We waren toch wel heel blij als we helemaal boven waren en terug in de pick- up mochten gaan zitten. Als we beneden waren moesten we weer verwisselen van auto. En zo reden we dan door naar Ston Island.

Ston Island ligt vlak bij het Brokopondomeer. Brokopondo betekend pluk de dag.

Jan moest daar voor ons nog een hutje regelen, en ondertussen gingen we even genieten van het mooie uitzicht. Wat wel eigenaardig is, is dat er eerst dorpjes waren op de plaats van het meer. Er werd dan een dam gebouwd en zo kwamen de dorpjes onder water te staan. De mensen moesten allemaal verhuizen

In het meer stonden ook allerlei stammen van de afgestorven bomen.

Ondertussen was onze hut geregeld en konden we onze hangmatten gaan ophangen. We hadden aan Jan voorgesteld om BBQ te eten. Dus begonnen we onze groenten te snijden, aardappelsalade te maken enz. Het was heel gezellig!

Na het eten hebben we nog enkele spelletjes gespeeld zoals: omgekeerd verstoppertje, stoelendans...

Als afsluiter van de dag zijn we nog naar het strand gegaan om nog verder te genieten van het mooie uitzicht bij het avondlicht.

Woensdag 21 maart

Ik heb wel goed geslapen in de hangmatten. Wel veel last gehad van de muggen.

Het was echt zalig om zo dicht bij het water wakker te worden, en enkel vogels te horen fluiten.

Jan had ons ontbijt al klaargezet. In de voormiddag deden we het echt rustig aan.

We verplaatsen onze hangmatten naar een ander hutje, en kregen nadien cassavesoep. Het had echt een rare smaak, maar het viel wel mee.

Pas rond 15u konden we op het meer gaan varen. We vaarden tussen de boomstammen, to top een onbewoond eiland. Daar stapten we even rond. Na dat we wat gerust en genoten hadden heeft de boot ons terug gebracht naar Ston Island.

Dan hebben we terug alles ingeladen en zijn dan vertrokken richting Paramaribo. We hadden een beetje haast want we zouden deze keer weer proberen om naar de Capoeira te gaan zien. Maar ook deze keer waren we te laat.

Ook al hadden we haast we maakten toch nog een ommetje via de grote stuwdam. Dit was echt ongelooflijk om te zien.

Het Brokopondomeer is echt super groot, even groot als Utrecht. Ook al weet ik niet hoe groot Utrecht echt is ;) .

Even rondgekeken daar nog en de Flexi Belgen ( zo worden we door de touroperators genoemd) namen terug plaats in het busje.

Toen we thuis kwamen waren we zo moet dat we gewoon zijn gaan slapen.

Tot de volgende xxx

Wij aan de Irene val

In de boot richting het onbewoond-eiland