Op 3 daagse naar Danta Bai

Hallo,

Hier ben ik met een fantastisch stuk avontuur. Zaterdag morgen kwam er ons een busje ophalen met als bestuurder een jonge man genaamd Cherief. Hij reed met ons naar Danta Bai dat betekend '' geruis van de stroomversnelling'' en het ligt in het binnenland.

Dag 1:

Toen we onze auto hadden volgeladen zijn we vertrokken. Het was zo'n 4 uur rijden. We reden via een mooie aangelegde weg, en langs ons zagen we niets anders dan groen! Het was een prachtig zicht. Onder de baan gaf hij ons wat informatie over bepaalde plaatsen die we passeerden. Toen we ongeveer aan de helft zaten hebben we gepauzeerd om een ontbijtje te nemen. Cherief had voor ons koffiekoeken meegebracht en wat drinken.

We gingen nog even allemaal plassen en reden dan weer verder. Onderweg werden we door de politie tegengehouden, ze deden voertuigcontrole. Ze vroegen om de bagageruimte open te maken, ze wilden ook de verzekeringspapieren zien. Dit alles was geen probleem MAAR ze vroegen daarna naar Cherief's rijbewijs en dat was een ander verhaal!

Cherief had zijn rijbewijs niet mee, en hij zou dan 750 Srd boete hebben. De politieman beschuldigde hem ook dat hij iets zou genomen hebben (dit om geld uit te slaan).

Cherief was daar niet mee gediend en stapte naar de ''baas''. Hij vertelde hem wat er gebeurd was, maar het hielp niet onmiddellijk.

Nadien bedachten we een oplossing. Een van de nieuwelingen ( Fee) had haar rijbewijs mee van in België. En blijkbaar mag ze daar 1 maand mee rijden in het buitenland. Dus ging ze mee bij de baas om via deze weg de boete te verminderen. Na een lange tijd onderhandelen mocht Fee dan toch ''rijden'' en moest Cherief maar 20 Srd betalen omdat hij niet in bezit was van zijn rijbewijs.

Alles werd rustig uitgelegd aan Fee en ze heeft dan gereden tot we juist voorbij de politiemannen waren. Dan hebben ze weer van stuur verwisseld en hebben we rustig doorgereden.

Ondanks de vertraging zijn we toch rond 13u toegekomen in Danta Bai. Ik kon mijn ogen niet geloven. Zo rustig, zo groen, gewoon zalig.

Er stonden daar enkele hutjes met bedden van 2 tot 4 personen. De hutjes lagen ook aan de rand van de stroomversnelling.

We hebben vlug ons gerief op de kamers gezet en zijn gaan eten. Ze hadden een typisch binnenlands- Surinaams gerecht gemaakt voor ons: aardappel- coco's soep met rijst. Echt heerlijk!

Na het eten gingen we met Ali ( een Saramacaan) op dorpswandeling. We namen een ''speed'' bootje naar het dorp. Wanneer ik op de boot zat en zowel naar links als naar rechts keek, zag ik enkel groen en water. Zo een boottocht was ook verfrissend.

In het dorpje kregen we van Ali uitleg over verschillende planten die gebruikt worden als geneesmiddel, voeding, versiering enz. We kregen ook uitleg over de levenswijze van de mensen in het binnenland. Ik ben steeds verwondert van het feit dat mensen kunnen overleven met enkel dingen uit de natuur! Zo zijn we ook op bezoek gegaan bij zijn oma/opa, buren enz.

Tijdens onze tocht maakten we ook een stop bij een mens die Ali kende wiens vader overleden was. Die mens nodigde ons uit op een feest die de volgende dag plaatsvond in het dorp. Het is zo hier dat wanneer er hier iemand gestorven is, dat de familie een hele nacht wakker blijft, de volgende dag slaapt tot in de namiddag en 's avond met het hele dorp uitbundig gefeest wordt!

Na ons bezoekje hier wandelden we verder tot we de andere groep van ons tegenkwamen. Zo zijn we dan met z'n allen weer gevaren. In het terug keren zijn we gestopt om te zwemmen. Iedereen moest op rotsen gaan staan en vandaar in het water.

Sommige zaten gewoon te zonnen op de rotsen, anderen sprongen vanaf de rotsen in het water en nog anderen zaten gewoon wat in de boot.

Het werd al wat donker, dus tijd om terug te varen. Wanneer we daar aankwamen kregen we wat tussendoortjes zoals: chips, nootjes, koeken, frisdrank er was niets te kort!

Blijkbaar was er 's avonds ook nog een feestje voorzien voor degene die al terug naar huis vertrokken de volgende dag.

Op het feestje kwamen er enkele mensen vanuit het dorp muziekinstrumenten bespelen en ons leren dansen. De sfeer zat er dan ook onmiddellijk in.

Dag 2:

De volgende dag stond er een boswandeling op ons programma. Marieke en ik zijn ons eerst nog gaan baden in de rivier voor we gingen gaan ontbijten. We kregen een Royaal ontbijt: eieren, tomaten, komkommers, choco, hagelslag, kaas, chocomelk, thee, koffie, brood en fruit. We werden daar echt wel verwend hoor!

Na het ontbijt stond Ali ons al op te wachten om in het bos te gaan. Mijn eerste indruk toen ik daar was, was waaaaaaw! Zo veel bananenbomen, palmbomen en nog heel veel andere soorten. Ook hier gaf Ali ons uitleg over hoe de mensen van het bos leven in het binnenland.

Plots stopte Ali even en wees ons naar een plaatsje op de grond waar er een tarantula spin zat. Deze was gevaarlijk, snel en dodelijk. We probeerden daar foto's van te trekken maar van zodra we een voet verschoven was de spin al weg.

Zo zijn we door het bos weer teruggekeerd. We hadden toen nog wat tijd om te chillen en te genieten van de prachtige omgeving rondom ons.

Deze avond gingen wee ook kampvuur doen. Na het eten had Cherief deze aangestoken en hebben we gezellig met z'n allen daar rond gezeten.

Ali kwam dan nog naar ons toe met een spin dat niet gevaarlijk was en we mochten daarmee op de foto. Niet iedereen durfde dit want het zag er echt wel eng uit maar ik heb het toch maar gedaan. Je krijgt misschien maar 1 keer de kans om dit te doen, dus waarom niet ;) .

Van zo een actieve voormiddag was ik redelijk moe en ben ik vlug in mijn bed gekropen.

Dag 3:

Onze laatste voormiddag zijn we ook heel actief geweest. We zijn begonnen met raften. Met z'n 7 zijn op de stroomversnelling gegaan met de raft. We waren wel een beetje teleurgesteld omdat het water door de regen redelijk hoog stond en we dus niet echt wild gingen. Maar de golfjes die er waren, zorgen dan wel weer voor plezier.

Ook hier zijn we onder de baan van onze boot gesprongen om een duik te nemen in het water.

Wanneer we teruggekeerd waren, hadden we geen minuut pauze genomen want we wilden nog op de kabelbaan voor we terug richting thuis vertrokken.

We wandelden met Jullio en Donald ( onze 2 begeleiders van de sportactiviteiten) het bos in. Daar kregen we uitleg over hoe je jouw klimhaken moest vastmaken, hoe je moest remmen enz. Na de uitleg hebben we nog allemaal enkele oefen parcours gedaan om zo dan naar de grote kabelbaan over het water te gaan.

Vanaf het moment dat ik losliet en naar beneden glee had ik het gevoel dat ik vloog, een super leuk gevoel was dat. De Laatste kabelbaan ( de langste) over het water heb ik samen met de Jullio gedaan omdat ik het eindpunt anders niet zou gehaald hebben. Ik mocht onderste boven hangen en zo naar de overkant glijden. Met mijn handen kwam ik aan het water en vond het gewoon super om daar zo beneden te hangen. Dit is weer een ervaring om NOOIT te vergeten!

Maar dit was nog niet alles, op het einde van het parcours mochten we nog eens touw slingeren. De gene die wouden mochten het touw loslaten en zo in het water springen. Julie en ik hadden zin om te zwemmen dus deden we dat maar. In het begin was dit wel eng toen je heen en weer wiebelde maar eens je in het water plofte kreeg je weer dat leuk, spannend gevoel over je heen.

Spijtig genoeg was het al tijd om terug te keren, rugzakken te maken en nog vlug iets te eten en dan naar huis te gaan.

De meeste van ons sliepen in de auto omdat we zo moe waren van de sportieve voormiddag.

Onderweg zijn we nog op enkel plaatsen gestopt zoals: plaats waar ze naar goud zoeken en een plaats waar papegaaien allemaal samen komen.

We hebben ook nog een onverwachte stop gemaakt. De auto zat zonder benzine en zijn we plots stil gevallen. Het ''probleem'' was dat we eigenlijk voorbij een tankstation waren gereden. Cherief heeft gelift naar het tankstation en heeft benzine meegebracht. Maar de tijd dat hij weg was ( zeker 1u30min) stonden wij daar ergens. We kregen wat honger, gelukkig hadden we nog wat resten mee van op het weekend, hebben ook wat muziek opgezet en ons zelf geamuseerd. Ondertussen zijn er enkele auto's gestopt om ons hulp aan te bieden.

Na een tijdje is Cherief teruggekomen met de benzine en zijn we kunnen verder rijden. Normaal zouden we zijn aangekomen in Paramaribo om 19u en nu was het 21u. Geen probleem natuurlijk, No Spang!

Maar we waren toch wel blij toen we thuis aankwamen. We waren allen zo moe.

Het heeft dan ook niet lang geduurd of wel lagen in ons bedje.

Het was echt een fantastisch weekend! Ik heb er super veel van genoten en heb al spijt dat ik nu terug ben :).

Maar er staat nog heel wat op het programma dus de boodschap is:

De blog BLIJVEN volgen!

Tot de volgende

Selome xx

Met z'n allen aan het wachten om te gaan raften!

Ik (onderste boven) van de kabelbaan samen met Jullio

De Spin "YOUR FRIEND"!

Het team in de Suriname- rivier ( Danta Bai)